Iaido jest japońską odmianą szermierki prowadzonej przy użyciu miecza. Jest zarazem jedną z japońskich sztuk walki określanych wspólnym mianem budo.
Początki iaijutsu, znanej też pod nazwą battojutsu, jako realnej sztuki walki zaistniały wraz z wysubtelnieniem się sztuki wytwarzania mieczy, co stworzyło przesłanki rozwoju nowych błyskawicznych technik dobywania broni. Tradycja iaido, przekazywana z pokolenia na pokolenie szermierzy, swój największy rozwój zawdzięcza twórczym dokonaniom Hayashizaki Jinsuke Shigenobu, który około 400 lat temu stworzył pierwszą usystematyzowaną szkołę iaijutsu, wznosząc tę umiejętność na wyżyny pozwalające na uznanie jej za samodzielną sztukę walki. W późniejszym czasie rozwinęło się wiele różnych szkół, spośród których niewiele przetrwało do dnia dzisiejszego.
W odróżnieniu od sztuki kendo, gdzie przeciwnicy stają naprzeciwko siebie, uzbrojeni w bambusowe miecze shinai, gdzie okoliczności szermierczego pojedynku (sposoby i miejsca ataku) są ściśle określone regulaminami, a zawodnicy są chronieni przez solidne protektory, iaido jest pojmowane jako sztuka walki prawdziwym mieczem z całą różnorodnością akcji zaczepnych możliwych do zastosowania przez potencjalnego, atakującego znienacka przeciwnika.
Czytaj więcej: Historia iaido